میدان و برج آزادی از معماری و طراحی منحصر به فردی برخوردار است و در طراحی آن سعی شده است از المانهای معماری ایرانی همچون بادگیر، باغ ایرانی، چهار طاقی، کاربندی و انواع کاشیکاری استفاده شود. میدان آزادی با مساحت ۵۰ هزار متر مربع، زمینی بهشکل بیضی دارد که بنای برج در امتداد محور شرق - غرب و در حدود یک سوم شرقی آن واقع است.
معمار این بنا تلاش داشته است تا گذشته درخشان تاریخ ایران را در این سازه حیرت انگیز متبلور کند تا هر کسی که به ایران میآید، با دیدن برج آزادی به عمق فرهنگ این سرزمین پی ببرد.
جذابیت برج آزادی فقط به نمای بیرونی آن خلاصه نمیشود و فضای داخلی آن نیز حیرت هر بینندهای را بههمراه دارد. دو طبقه از برج در بالای قوس طاق اصلی و زیر گنبد قرار گرفتهاند که دسترسی به آنها با آسانسور میسر است. طبقه بالا، گنبدی از بتن سفید دارد که مزین به مقرنسکاری و کاشیکاریهای فیروزهای و معرق ایرانی هستند. استفاده از بتن سفید در آن زمان کار جدید و مدرنی در ایران بوده است.
یکی از جالبترین ویژگیهای برج آزادی این است که فضاهای مختلف برج محدود نشدهاند و از طریق روزنه و شکاف با سایر بخشها و حتی آسمان و بیرون از برج، ارتباط بصری دارند. به این ترتیب؛ هروقت به بالای سرتان نگاه کنید، فضا و روزن کوچکی به طبقه بالایی خواهید دید که در همه طبقههای برج به چشم میخورد و به شیوههای مختلفی به فضاهای بالاتر میرسند.